شعر وروديه محرم
تو حسین منی
بشنو از من دوجمله حرف حساب..
واقعا دوست دارمت ارباب!
دل من خانه ی قدیمی توست
بین ویرانه است گوهر ناب
تو حسین منی امام حسین
“بین الاَحباب تسقط الآداب
بَدم اما برات میگریم..
خار هم میدهد دوشیشه گلاب
نظری یا مفتح الابواب
مددی یا مسبب الاسباب
نوش جان میکنم ز چای شما
مستم اما بدون جام و شراب..
منّت فاطمه ست بر سر ما
راهمان داد بی حساب و کتاب
تو بلندی و دست ما کوتاه
دست ماهم به دامن اصحاب
ما برای خود تو می‌سوزیم
نه برای بهشت یا که ثواب
جان به این روضه های خانگی ات!
دفع کرد از هزار خانه عذاب
پادوی خانه تو کیست؟ بزرگ!
نوچه ی خانه ی تو کیست؟ جناب!
کشتی ات از همه بزرگتر است
از همه زودتر نشسته به آب
این‌همه خوب در بساطت هست
ما خریده شدیم با چه حساب
خواب دیدم که کربلا هستم
گفت مادر به گریه: صحت خواب!
دختر تو گرسنه خوابید و
بود بین خرابه بوی کباب..
سید پوریا هاشمی