نینوا را سوزاند

نینوا را سوزاند

ناله‌ام عاقبت این بیتِ عزا را سوزاند

به عبا پیچیدم
میکشم آه ، همین آه عبا را سوزاند

بازهم سوخت لبم
کفِ آبی ، عطشم کربُبلا را سوزاند

کربلا گفتم باز
جگرم را نَفَسم را ، سر و پا را سوزاند

شد غروب و گودال
دیدم آتش همه‌جا را ، همه‌جا را سوزاند

خیمه‌ای اُفتاد و
بدنِ غرقِ به خونِ شهدا را سوزاند

مشعلی روشن شد
دامنِ دخترکی غرقِ دعا را سوزاند

شعله تا بالا رفت
گیسوانِ زِ سرِ نیزه رها را سوزاند

وای از نامحرم
حرمله باز دلِ عمه‌ی ما را سوزاند…

نینوا را سوزاند
 حسن لطفی