با غلام رو سیاه, ای یار خوبی می کنی
با نمک نشناس ها هر بار خوبی می کنی
با بدی و بی وفایی ها تو می سازی فقط
این بدی را می کنی انکار, خوبی می کنی
آورده ای دوباره بدهکارمان کنی
فکری به حال غم زده و زارمان کنی
اینجور که دوباره به ما راه می دهی
اصلا بعید نیست طلبکارمان کنی
سر خوشم باز در هوای علی
در هوای پر از خدای علی
قلم آورده ام که بنویسم
چند خطی فقط برای علی
دلهای عاشق حلقه بر در دارد امشب
باران لطافت مثل کوثر دارد امشب
حیدر میان خانه حیدر دارد امشب
عباس می آید علم بر دارد امشب
وقتی هوای روضه ما باز مادری است
حال و هوای گریه ما جور دیگری است
وقتی که مادر همه ماست فاطمه
حسی که بین ماست, همانا برادری است
بی بی سلام آمدم امشب عیادتت
باران شوم برای تو و داغ غربتت
بی بی سلام با غم حیدر چه می کنی
با گریه های هِجر پیمبر چه می کنی
تو که در سینه خود سوره کوثر داری
بوسه بر دست خود از لعل پیمبر داری
تو همان سیب بهشتی که پیمبر بوئید
دامنی چون گل ریحانه معطر داری
همه جا در نظرم دعوا بود
پیش چشمان ترم دعوا بود
عصر آن روز که رفتی بابا
همه جا دور و برم دعوا بود
شد هیاهو همه جا فهیمدم
سر ذبحت پدرم دعوا بود
سر انگشتر تو بابا جان
در مسیر گذرم دعوا بود
عمّه نگذاشت بفهمم در شام
سر مو های سرم دعوا بود
سر گهواره اصغر همه جا
سوخت بابا جگرم, دعوا بود
عمّه ام گریه کنان دید سر
معجر شعله ورم دعوا بود …
همه جا دور سرم تاریک است
همه جا دور و برم تاریک است
بعد از آن روز که سیلی خوردم
همه جا در نظرم تاریک است
با سرت آمده ای امّا حیف
آه , چشمان ترم تاریک است
دست من خورد به زخم سر تو
دست من نیست حرم!!! تاریک است
همه جا از نوک نیزه دیدی
حال و روز سفرم تاریک است
جستجوی لب تو سخت شده
همه جا دور سرم تاریک است ..
چشم من چشمهء دریا شده است
چشم تو منظر غم ها شده است
سر تو در دل ویرانهء من
مثل خورشید چه زیبا شده است
یک سر و این همه زخم تازه
صورتت مثل معمّا شده است
ای پدر دختر تو چون سر تو
سر هر کوچه تماشا شده است
خوش به حال من بیمار که باز
درد من با تو مداوا شده است
خوش به حال من دل سوخته که
دامنم مأمن بابا شده است
خواهرت گفت که خیلی مثل
مادرم حضرت زهرا شده است
شاعر: وحید محمدی
این تیغ ها نظام تنت را به هم زدند
تر کیب صورت و بدنت به هم زدند
تیزی نیزه های پر از خشم شامیان
تصویر کهنه پیرهنت را به هم زدند
شکر بر منّت خدا داریم
باز هم شوق ربّنا داریم
ما ز یمن حضور سبز شما
دلی از عشق با صفا داریم
کلبه ی ویران دل امشب گلستان می شود
روح جان عاشقان تسلیم جانان می شود
بیت بیت عاشقی از سر گرفته می شود
لطف حق در قالب باران نمایان می شود
وسط شهر نبی غوغا بود
روضه در قامت عاشورا بود
همه جا بوی مصیبت می داد
باز هم فصل غم دنیا بود