شعر ولادت حضرت رقیه(س)

حسّی از عشق فراتر متولّد شده است
نـور در قالب اَختر متولد شده است

جبرئیل آیه ی تطهیر نخواند عجب است
ماه بانوی مُـطهّر متولّد شده است

گفت ارباب پس از بوسه زدن بر دهنش
طفل نَه , قنـدِ مکرّر متولّد شده است

فاطمه آمده از سلسله ی فاطمــیون
کوثر از تیره ی کوثر متولّد شده است

می شود از حَرَکات و سَکَناتش فهمید
عشق عبّاسِ دلاور متولّد شده است

آخرین”فاطمه سادات”حسین آباد است
اینکه در خانه ی دلبـر متولّد شده است

بی سبب نیست اکر حیدریون سرمستند
نوه ی حضرت حیــدر متولّد شده است

دخترِ زینت دوش نبی آمد , یعنی
زینت دوش بــرادر متولّد شده است

عطر مادر شده از هر نفسش , اِستشمام
گرچه در کِسْوت خواهر متولّد شده است

أمّ إسحاق تو رفتی ولی از دامانت
غنچه ای ناز و مُعطّر متولّد شده است

توأمان است غم و شادیِ امروزِ حسین
همسرش رفته و دختر متولّد شده است

تا که آماده ی جُـنباندن گهـواره شود
زودتر از علی اصغر متولّد شده است

کوچ او مثل پرستوست , غریبانه و تلخ
گر چه مانند کبــوتر متولّد شده است

بعداً از “أَیتمنی”گفــتن او می فهمیـــم
خِبره ی روضه ی منبر متولّد شده است

محمّدقاسمی