نوکر موسی بن جعفریم
تشنه دوباره بر در میخانه می زند
یک بارنه هفت مرتبه جانانه می زند
بی آنکه جرعه ای بزند مست می شود
وقتی که لب به گوشه ی پیمانه می زند
در ازدحام میکده دنبال ساقی است
دارد دوباره بر سر می چانه می زند
اول به سرسلامتی کاظمینتان
بعدی به عشق مشهد و شاهانه می زند
در شور و مستی اش پروبالی گرفته و
حالا سری به قم دل دیوانه می زند
دیوانه های ساغر موسی بن جعفریم
ما تا همیشه نوکر موسی بن جعفریم
شکر خدا که ما شده مهمانتان،خوشیم
با لطف و جودو بخشش و احسانتان خوشیم
این دست های خالی ما و اباالحسن
بیمارتان شدیم و به درمانتان خوشیم
بازم ببار بر سر این خشکسال ما
در قحطی و کویر به بارانتان خوشیم
ما سائلان سفره ی بابالحوائجیم
ما را به قدر کلب نگهبانتان خوشیم
آقا به لطف و فیض تو ایران بهشت شد
با یا رضا و حضرت معصومه جان خوشیم
ما در جوار دختر موسی بن جعفریم
ما تا همیشه نوکر موسی بن جعفریم
تو آمدی و لطف فراوان درست شد
بعد از غدیر شور دوچندان درست شد
عیدی به عیدهای ولایت اضافه شد
عیدی میان عید امامان درست شد
نوری به چشمهای حمیده نشانده ای
تو آمدی تجلی جانان درست شد
دلداده ی نگاه کریمانه ات شدند
تو آمدی و از نو مسلمان درست شد
تو آمدی به لطف تو سلطانمان رسید
از برکت تو بوده خراسان درست شد
ما خادمان دلبر موسی بن جعفریم
ما تا همیشه نوکر موسی بن جعفریم
روزی خوران دولت باب الحوائجیم
وقتی غلام حضرت باب الحوائجیم
با مشهدوالرضا و خراسان و شهر قم
در سایه سار رحمت باب الحوائجیم
این دسته را خودت برسان اربعین حرم
جاروکشان هیات باب الحوائجیم
با تو چه کرده جور و جفای زمانه ات
حیران صبر و طاقت باب الحوائجیم
صدها هشام پیش شما تربیت شدند
ممنون پند و حکمت باب الحوائجیم
مدیون درس و منبر موسی بن جعفریم
ما تا همیشه نوکر موسی بن جعفریم
* *
عمری اسیر و گوشه زندان چه ها کشید
با روضه های شاه شهیدان چه ها کشید
خورشید جود و رحمت و بخشش تمام عمر
با طعنه های مردم نادان چه ها کشید
با تازیانه رفته دلش تا خرابه ها
طفل سه ساله گوشه ویران چه ها کشید
شکر خدا که دختر غم دیده اش ندید
بابای بی شکیب و پریشان چه ها کشید
با خیزران و آن لب عطشان میان طشت
با روضه های پیکر عریان چه ها کشید
گریان جد بی سر موسی بن جعفریم
ما تا همیشه نوکر موسی بن جعفریم
مهدی شریف زاده